تنگی کانال نخاعی اختلالی است که از تنگی کانال نخاعی گردن و کمر ناشی می‌شود. کانال نخاع، کانالی توخالی است که از بلندترین استخوان گردن تا استخوان خاجی ادامه دارد. ستون نخاعی، طناب نخاعی، لوله نازک بافت عصبی که مغز شما را به بقیه اعصاب بدن شما متصل می‌کند، را در بر می‌گیرد. همانند سیستم ریشه گیاه، تاندون‌های نازک که ریشه عصبی نامیده می‌شوند، از نخاع بیرون زده و برای حرکت و احساس بسیار مهم هستند.

هنگامی که کانال نخاعی شما باریک می‌شود، مشکلات قابل توجهی به وجود می‌آیند، و فشار فزاینده‌ای را بر نخاع و ریشه‌های عصبی مجاور وارد می‌کند. این مشکل می‌تواند باعث سوزن سوزن شدن و بی‌حسی در قسمت‌های مختلف بدن شود، راه رفتن را دشوار می‌کند و حتی باعث به وجود آمدن مشکلات روده و مثانه می‌شود.

اغلب برای تنگی شدید نخاعی جراحی کمر مورد نیاز است، اما همیشه باید ابتدا از گزینه‌های درمانی غیرجراحی استفاده کنید تا از عوارض احتمالی و زمان بهبودی طولانی جلوگیری شود.

 
 

علت ایجاد تنگی کانال نخاعی چیست؟

از آنجا که هیچ درمانی برای تنگی کانال نخاع وجود ندارد، تشخیص زودهنگام و درمان علت اصلی می‌تواند باعث تسکین درد قابل توجه و بهبود علائم شود. در حالی که تنگی نخاعی بیشتر در بیماران مسن به دلیل پیری عمومی ستون فقرات شایع است، این بیماری می‌تواند ژنتیکی باشد و می‌تواند ناشی از آسیب‌ها یا شرایط خاصی ایجاد شود.

علل شایع تنگی کانال نخاع عبارتند از:

تنگی مادرزادی (کسانی که با کانال نخاعی باریک متولد می‌شوند).
اسپوندیلولیستزیس (لغزش مهره به جلو)
اسکولیوز (انحراف جانبی ستون فقرات)
صدمات، جراحی و ضربه به ستون فقرات
آرتروز (که باعث خار استخوان می‌شود)
برآمدگی یا فتق دیسک‌ها
تومورهای ستون فقرات

علائم شایع تنگی کانال نخاعی

علامت اصلی تنگی نخاع معمولاً درد ناشی از فشار روی نخاع و اعصاب مجاور است. بسته به ناحیه فشرده‌سازی ستون فقرات، تنگی کانال نخاع می تواند منجر به علائمی مانند درد، بی‌حسی، سوزن سوزن شدن یا ضعف عضلانی در بازوها و دستها یا پاها و پاها شود.
 
برخی از بیماران تنگی کانال نخاعی کمر، از درد دنبالچه نیز شکایت می‌کنند.

تنگی کانال نخاع گردنی به احتمال زیاد در بازوها و دست‌ها باعث ایجاد علائم می‌شود، در حالی که تنگی نخاع کمری احتمالاً منجر به علائم مربوط به ساق پا و کف پا می‌شود. درد شدید یا ناگهانی نیز می‌تواند هنگام انجام حرکتاتی مانند ایستادن و راه رفتن ایجاد شود. علائم تنگی شدید ستون فقرات می‌تواند شامل اختلال عملکرد مثانه و روده باشد.

علائم تنگی کانال نخاعی ممکن است بسیار شبیه سایر عارضه‌های مربوط به ستون فقرات باشد و بنابراین تشخیص آنها اغلب دشوار است. به همین دلیل است که تشخیص دقیق متخصص ستون فقرات بسیار مهم است.
 
آیا این علائم را تجربه می‌کنید و فکر می‌کنید ممکن است مبتلا به تنگی کانال نخاع باشید؟ برای تشخیص بیماری به ما مراجعه کنید.

 

گزینه‌های درمانی غیرجراحی برای تنگی کانال نخاعی

بسته به درجه و شدت عارضه، پزشک ممکن است انواع مختلفی از درمان را توصیه کند.

اگر تنگی شدید به اندازه‌ای شدید باشد که باعث آسیب به نخاع یا اعصاب قسمت تحتانی ستون فقرات شود، می‌تواند نیاز به جراحی داشته باشد.

درمانهایی که ما معمولاً به بیماران توصیه می‌کنیم شامل موارد زیر است:

دارو:
از آنجا که تنگی کانال نخاع در حال حاضر غیرقابل درمان است، پزشک شما ممکن است داروهای ضد درد مانند داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و مواد افیونی (به صورت موردی) تجویز کند. حتی ممکن است داروهای ضد افسردگی برای مدیریت مشکلات روانی مرتبط با درد مزمن تجویز شود.
 
تزریقات استروئید:
تزریق استروئید اپیدورال معمولاً برای تسکین درد طولانی مدت مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تزریقات شامل یک استروئید ضدالتهابی و گاهی بی‌حسی موضعی است و بسته به شرایط شما می‌تواند برای ماه‌ها ادامه یابد.
 
اصلاح وضعیت بدن:
یادگیری نحوه صحیح نشستن و ایستادن می‌تواند به کاهش درد کمک کند. فیزیوتراپیست علاوه بر آموزش تمرینات تقویتی، به شما نشان می‌دهد که چگونه از ستون فقرات خود مراقبت کنید.
 
تغییرات سبک زندگی دائمی:
وزن می‌تواند در شدت درد نقش داشته باشد، بنابراین پزشک ممکن است ورزش، کاهش وزن و موارد دیگر را برای کاهش فشار بر ستون فقرات تجویز کند.
 
فیزیوتراپی:
به منظور تسکین کمر درد، باید فعالیت بدنی را کاهش داد، چرا که انجام فعالیت بدنی می‌تواند علائم را بدتر کند. با این حال، یک فیزیوتراپیست در کلینیک فیزیوتراپی در تهران می‌تواند به شما تمریناتی را آموزش دهد که عضلات پشت شما را تقویت کرده و در واقع با افزایش انعطاف پذیری درد شما را کاهش می‌دهد.
 
درمان‌های کشش کمر:
هدف از کشش کمر، کشش قسمت‌های فشرده ستون فقرات است. کشش ستون فقرات را صاف می‌کند و به بدن شما کمک می‌کند تا سریعتر خود را ترمیم کند. اگر پوکی استخوان دارید کشش کمر برای شما مناسب نیست.
 
تزریق در مفصل فاست:
تزریق در مفصل فاست شبیه تزریق استروئیدهای اپیدورال است زیرا حاوی کورتیکواستروئید و بیهوشی می‌باشد. با این حال، بسته به محل عصب فشرده مورد نظر، در قسمت‌های مختلف ستون فقرات قرار می‌گیرند.
 
حذف با بسامد رادیویی:
پزشک همچنین ممکن است حذف یا بسامد رادیویی را توصیه کند، که شامل سوزاندن یا حذف قسمتی از عصب است. این کار با برداشتن کامل عصب از رسیدن سیگنال‌های درد به مغز جلوگیری می‌کند. تسکین درد ناشی از این روش به طور متوسط ​​یک سال طول می‌کشد.

جراحی تنگی کانال نخاع

 سوال بزرگ این است که آیا برای تنگی کانال نخاعی باید عمل جراحی کنم؟ به طور کلی، جراحی آخرین راه حل است و اصولا زمانی توصیه می‌شود که فرد از بقیه روش‌ها هیچگونه نتیجه‌ای نگرفته باشد. انواع مختلفی از جراحی وجود دارد که می‌تواند به موارد شدید کمک کند.
 
لامینکتومی:
این شامل برداشتن قسمتی از مهره‌هاست (و خارهای استخوانی و رباط‌ها) که به عصب فشار وارد می‌کنند.
 
جراحی لامینوپلاستی:
لامینوپلاستی برای تنگی کانال نخاع گردن، برداشتن قسمتی از استخوان و قرار دادن صفحات و پیچ‌ها برای حفظ فضا است.
 
فورامینوتومی:
ریشه‌های عصبی از مهره از طریق سوراخ خارج می‌شوند و این جراحی استخوان را حذف می‌کند تا فضای بیشتری در آنجا ایجاد شود.
فیوژن ستون فقرات زمانی ارائه می‌شود که سایر جراحی‌ها و درمان‌ها به حفظ فضای موجود در ستون فقرات کمک نکرده باشند. این روش برای ایجاد ثبات و جلوگیری از فشردگی یا خرابی بیشتر در ستون فقرات، دو یا چند مهره را به هم متصل می‌کند.